Goedemorgen, het voordeel van lopen is in deze omstandigheden dat je geen autoruiten schoon hoeft te krabben. Wel is het raadzaam om je brillenglazen regelmatig schoon te poetsen. En de kou, kwestie van gewenning.
Europese samenwerking is prima. Maar er moet een streep door Brusselse bemoeizucht en de verdere ontwikkeling van een Europese superstaat met alle vrijheid voor het grote geld.
Begin december 1991 besloten leiders van tien Europese landen in Maastricht om Europa grootschalig op de schop te nemen. In het Verdrag van Maastricht werd de Europese Unie opgericht. In recordtempo is sindsdien geprobeerd een volledige economische, monetaire en politieke unie op te tuigen.
In het Verdrag van Maastricht zijn de kale getallen over begrotingstekorten en staatsschuld heilig verklaard. Landen die hun beleid door deze cijfers laten beheersen, verplichten zich om hun publieke uitgaven te verminderen, hun lonen in de klem te houden en de naoorlogse welvaartsstaat de nek om te draaien. De huidige EU-regels zijn een dwangbuis voor landen die sociale politiek willen voeren.
EU op de schop
Het overgrote deel van de Nederlanders wil samenwerken tot wederzijds voordeel. Maar we laten ons niet de wet voorschrijven. Daarom wil de SP de EU van richting en tempo laten veranderen. De EU moet op de schop. We willen een nieuwe samenwerking, een nieuw Europa waarin Brussel niet langer de baas speelt en de lidstaten zeggenschap krijgen over hun eigen begroting en beleid. Beleid waar mensen weer centraal staan en niet bankiers en multinationals.
Samenwerken tot wederzijds voordeel betekent dat we de problemen als gevolg van arbeidsmigratie aanpakken. Nog altijd zijn een half miljoen Nederlanders op zoek naar werk. Veel buitenlandse werknemers uit onder andere Oost-Europa worden via slinkse wegen uitgebuit, ver weg van hun familie, en tewerkgesteld voor een hongerloontje. Ze wonen vaak in oude wijken, met veel te veel mensen in een slecht onderhouden woning, met overlast tot gevolg. En de overheid loopt per jaar naar schatting anderhalf miljard aan belasting en premie mis. De winnaars? Bedrijven en uitzendbureaus wier verdienmodel gebouwd is op uitbuiting.
Weg met die race to the bottom, we willen geen lagere lonen. De lonen moeten omhoog en de werkloosheid moet aangepakt worden. In het belang van onze werkers en in het belang van de werkers elders in Europa.
Een nieuw Europa vraagt om een alternatief voor de euro. Het blijft een krankzinnig avontuur om landen te verplichten tot monetaire gelijkschakeling terwijl de financiële markten in alle vrijheid mogen opereren. Wij zeiden al bij het Verdrag van Maastricht dat een eenheidsmunt alleen kon als bekroning van een eenwordingsproces van onderop. Nu zijn we er met dwang van bovenaf ingeperst. De euro is geen verbinder gebleken, maar een splijtzwam en een sloophamer van sociale en democratische rechten.
Europese samenwerking, ja. Maar een dikke vette streep door Brusselse bemoeizucht en een stiekeme gang naar een Europese superstaat met alle vrijheid voor het grote geld en steeds minder macht voor mensen.
Emiel... een monetaire unie zou..., netuitzondering van uitgerekend De Financiële Markten..., de (natte) droom van iedereen moeten zijn.
De €uro is daarmee zo gek nog niet. Hoe minder verschillende valutae er zijn, hoe minder politici en geldspeculanten zich rijk (en ons arm) kunnen rekenen door aan de knoppen van de wisselkoersen te draaien.
Wisselmarkten zijn enkel van belang voor de geldhandel..., voor lieden die speculeren op de onmacht van mensen in hun economisch handelen.
Als we overal op de wereld hetzelfde geld zouden hebben om mee te betalen..., dan zou in één keer duidelijk worden wie de boel belazert..., wie een loopje neemt met de mensenrechten, de arbeidsomstandigheden, het milieu, met onze Aarde.
Door allemaal met ongelijke munt te betalen en de wisselkoersen tussen die valutae vrij te laten schommelen wordt de munt zelf het handelsgoed en niet datgene wat je ermee betalen moet.
Het door politici (en sommige economen) overgenomen argument van de geldhandelaars: '...Dat economieën eerst volledig gelijkgeschakeld zouden moeten zijn alvorens ze met slechts één soort valuta kunnen funcy=tioneren...' Is een argument uit het ongeremde. Het zou betekenen dat twee garages in een stad/land pas met de zelfde munt te betalen zouden zijn als zij elkaar onverharde spiegelbeeld zouden zijn, elkaars klonen. Het geld dat je bij de smid verdiend zou niet geschikt zijn om de bakker mee te betalen... en de bakker zou de molenaar, de molenaar de boer steeds weer met een andere munt moeten betalen..., en as de boer dan een nieuwe ploeg moet kopen bij de smid zou hij niets hebben aan het geld waarmee de molenaar het graan betaalde. Nee, we zouden terug zijn in de middeleeuwen...; tussen elke transactie zou een geldbemiddelaar met het bekende goudschaaltjemoeten zitten die de waarde van de ene munt keer op keer opnieuw zou moeten afwegen tegen de waarde van de andere munt...; Met één verschil een gouden munt was een gouden munt alleen het gewicht was verschillend..., en het gewichtsverschil (en de zuiverheid) bepaalde de wisselkoers. Iets lastiger was het al het verschil in waarde tussen zilver en goud te bepalen. En het was juist daarmee dat de wisselaar zijn geld wist te verdienen.
Één en dezelfde munt voor iedereen maakt het speelveld gelijk..., en toch kan iedereen de eigen keuzes maken. Hadden we (politici) dat beseft bij het begin van de Griekse crises zouden de Grieken gewoon failliet zijn gegaan...; Banken hadden hun verliesmoeten nemen... en Griekenland was gewoon weer opgekrabbeld met de lasten van de schuldsanering. Feitelijk zou het niet anders moeten gaan dan wanneer jij of ik persoonlijk failliet zou gaan. Je gaat de schuldsanering in, verliest opdat persoonlijke*** spullen na van alles, en de idioten die je (teveel) geld geleend hebben moeten gewoon ook zelf (een beetje) oude blaren zitten. Maar dat is niet hoe nu gaat, de bank wil zijn geld terug van het land waaraan het onbezonnen werd geleend, en wij zijn met z'n allen zo gek daaraan toe te geven door het scheppen van geld zonder tegenwaarde. verminderd met de geldgier van t en voordat
*** de persoonlijke bezittingen van een land dat 'autonoom' is en blijft zijn natuurlijk wat ruimer dan die van een persoon. De grond, de infrastructuur en instituties zijn en blijven het persoonlijk bezit van het land waarvan het geen afstand hoeft te doen, ook niet bij een failliet. Maar dat willen banken niet. Die azen op havens wegen, waterbronnen en wat dies meer omdat daar 'geld' mee is te verdienen. Maar een land hoeft dat niet te accepteren. Het moet dan misschien wel accepteren dat het daar een prijs voor betaald. Maa handel is handel en waar mensen zijn die willen werken draait een economie waarmee het altijd interessant weer te handelen.
Goedemorgen, het voordeel van lopen is in deze omstandigheden dat je geen autoruiten schoon hoeft te krabben. Wel is het raadzaam om je brillenglazen regelmatig schoon te poetsen. En de kou, kwestie van gewenning.
BeantwoordenVerwijderenGoedenavond, een berichtje van Emiel:
BeantwoordenVerwijderenTIJD VOOR EEN PLAN B VOOR DE EURO
Europese samenwerking is prima. Maar er moet een streep door Brusselse bemoeizucht en de verdere ontwikkeling van een Europese superstaat met alle vrijheid voor het grote geld.
Begin december 1991 besloten leiders van tien Europese landen in Maastricht om Europa grootschalig op de schop te nemen. In het Verdrag van Maastricht werd de Europese Unie opgericht. In recordtempo is sindsdien geprobeerd een volledige economische, monetaire en politieke unie op te tuigen.
In het Verdrag van Maastricht zijn de kale getallen over begrotingstekorten en staatsschuld heilig verklaard. Landen die hun beleid door deze cijfers laten beheersen, verplichten zich om hun publieke uitgaven te verminderen, hun lonen in de klem te houden en de naoorlogse welvaartsstaat de nek om te draaien. De huidige EU-regels zijn een dwangbuis voor landen die sociale politiek willen voeren.
EU op de schop
Het overgrote deel van de Nederlanders wil samenwerken tot wederzijds voordeel. Maar we laten ons niet de wet voorschrijven. Daarom wil de SP de EU van richting en tempo laten veranderen. De EU moet op de schop. We willen een nieuwe samenwerking, een nieuw Europa waarin Brussel niet langer de baas speelt en de lidstaten zeggenschap krijgen over hun eigen begroting en beleid. Beleid waar mensen weer centraal staan en niet bankiers en multinationals.
Samenwerken tot wederzijds voordeel betekent dat we de problemen als gevolg van arbeidsmigratie aanpakken. Nog altijd zijn een half miljoen Nederlanders op zoek naar werk. Veel buitenlandse werknemers uit onder andere Oost-Europa worden via slinkse wegen uitgebuit, ver weg van hun familie, en tewerkgesteld voor een hongerloontje. Ze wonen vaak in oude wijken, met veel te veel mensen in een slecht onderhouden woning, met overlast tot gevolg. En de overheid loopt per jaar naar schatting anderhalf miljard aan belasting en premie mis. De winnaars? Bedrijven en uitzendbureaus wier verdienmodel gebouwd is op uitbuiting.
Weg met die race to the bottom, we willen geen lagere lonen. De lonen moeten omhoog en de werkloosheid moet aangepakt worden. In het belang van onze werkers en in het belang van de werkers elders in Europa.
Een nieuw Europa vraagt om een alternatief voor de euro. Het blijft een krankzinnig avontuur om landen te verplichten tot monetaire gelijkschakeling terwijl de financiële markten in alle vrijheid mogen opereren. Wij zeiden al bij het Verdrag van Maastricht dat een eenheidsmunt alleen kon als bekroning van een eenwordingsproces van onderop. Nu zijn we er met dwang van bovenaf ingeperst. De euro is geen verbinder gebleken, maar een splijtzwam en een sloophamer van sociale en democratische rechten.
Europese samenwerking, ja. Maar een dikke vette streep door Brusselse bemoeizucht en een stiekeme gang naar een Europese superstaat met alle vrijheid voor het grote geld en steeds minder macht voor mensen.
Emiel...
Verwijdereneen monetaire unie zou...,
netuitzondering van uitgerekend De Financiële Markten...,
de (natte) droom van iedereen moeten zijn.
De €uro is daarmee zo gek nog niet. Hoe minder verschillende valutae er zijn, hoe minder politici en geldspeculanten zich rijk (en ons arm) kunnen rekenen door aan de knoppen van de wisselkoersen te draaien.
Wisselmarkten zijn enkel van belang voor de geldhandel...,
voor lieden die speculeren op de onmacht van mensen in hun economisch handelen.
Als we overal op de wereld hetzelfde geld zouden hebben om mee te betalen...,
dan zou in één keer duidelijk worden wie de boel belazert...,
wie een loopje neemt met de mensenrechten, de arbeidsomstandigheden, het milieu, met onze Aarde.
Door allemaal met ongelijke munt te betalen en de wisselkoersen tussen die valutae vrij te laten schommelen wordt de munt zelf het handelsgoed en niet datgene wat je ermee betalen moet.
VerwijderenHet door politici (en sommige economen) overgenomen argument van de geldhandelaars:
'...Dat economieën eerst volledig gelijkgeschakeld zouden moeten zijn alvorens ze met slechts één soort valuta kunnen funcy=tioneren...'
Is een argument uit het ongeremde.
Het zou betekenen dat twee garages in een stad/land pas met de zelfde munt te betalen zouden zijn als zij elkaar onverharde spiegelbeeld zouden zijn, elkaars klonen.
Het geld dat je bij de smid verdiend zou niet geschikt zijn om de bakker mee te betalen...
en de bakker zou de molenaar, de molenaar de boer steeds weer met een andere munt moeten betalen...,
en as de boer dan een nieuwe ploeg moet kopen bij de smid zou hij niets hebben aan het geld waarmee de molenaar het graan betaalde.
Nee, we zouden terug zijn in de middeleeuwen...;
tussen elke transactie zou een geldbemiddelaar met het bekende goudschaaltjemoeten zitten die de waarde van de ene munt keer op keer opnieuw zou moeten afwegen tegen de waarde van de andere munt...;
Met één verschil een gouden munt was een gouden munt alleen het gewicht was verschillend...,
en het gewichtsverschil (en de zuiverheid) bepaalde de wisselkoers. Iets lastiger was het al het verschil in waarde tussen zilver en goud te bepalen. En het was juist daarmee dat de wisselaar zijn geld wist te verdienen.
Één en dezelfde munt voor iedereen maakt het speelveld gelijk...,
Verwijderenen toch kan iedereen de eigen keuzes maken.
Hadden we (politici) dat beseft bij het begin van de Griekse crises zouden de Grieken gewoon failliet zijn gegaan...;
Banken hadden hun verliesmoeten nemen...
en Griekenland was gewoon weer opgekrabbeld met de lasten van de schuldsanering.
Feitelijk zou het niet anders moeten gaan dan wanneer jij of ik persoonlijk failliet zou gaan. Je gaat de schuldsanering in, verliest opdat persoonlijke*** spullen na van alles, en de idioten die je (teveel) geld geleend hebben moeten gewoon ook zelf (een beetje) oude blaren zitten.
Maar dat is niet hoe nu gaat, de bank wil zijn geld terug van het land waaraan het onbezonnen werd geleend, en wij zijn met z'n allen zo gek daaraan toe te geven door het scheppen van geld zonder tegenwaarde.
verminderd met de geldgier van t en voordat
*** de persoonlijke bezittingen van een land dat 'autonoom' is en blijft zijn natuurlijk wat ruimer dan die van een persoon. De grond, de infrastructuur en instituties zijn en blijven het persoonlijk bezit van het land waarvan het geen afstand hoeft te doen, ook niet bij een failliet.
Maar dat willen banken niet. Die azen op havens wegen, waterbronnen en wat dies meer omdat daar 'geld' mee is te verdienen. Maar een land hoeft dat niet te accepteren. Het moet dan misschien wel accepteren dat het daar een prijs voor betaald. Maa handel is handel en waar mensen zijn die willen werken draait een economie waarmee het altijd interessant weer te handelen.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen