Gisteren de dag van nationale rouw, vandaag opent het DvhN met een pagina vullende foto van een rij lijkwagens op een autoweg. Beelden zeggen vaak meer dan woorden, maar in dezen zeker.
Ja Appie, het doet je wat! Ook het eerbetoon aan deze mensen laat je even stilstaan bij het echte leven. Zo geniet je, en plotseling zit je in de rouw.
waarom rouwen - om de onzen - om de jouwen, smart en treurnis van nabij - daarom rouwen wij. waarom treuren - om de hunnen en hun naasten, we waren bij hen - noch nabij, 't is niet om hun - 't is om ons - om 'Wij'.
waarom rouwen wij als natie - gepaard met uiterlijk vertoon, waarom rouwen hele wijken - dorpen - steden, waarom zo'n bombarie - waarom niet 'gewoon' waarom niet stil - in beslotenheid van huis en haard, waarom respectloos - maar nieuwsgierig - met z'n allen, om 't gevoel er bij te zijn - erbij te horen, massaal de straat op gaan - om maar niets te moeten missen, hand in hand - op Facebook als bewijs - getuige van 't getuige wezen, wie zou dat nou willen missen - niemand - voor geen prijs?
rouw, smart en treurnis willen delen - welhaast als volksvermaak, ik kan er niet aan wennen - steeds vaker - 't gebeurt gewoon te vaak, geen ongeluk meer zonder stille tocht - zonder bloemenzee, waxinegeur,
wat bezielt ons toch - het willen uiten van 'ik treur', treuren - niet om eigen naaste, niet om de naaste naast buur, treuren - niet om 'de' maar juist 'het' onbekende - het gemiste avon(d)(t)uur, treuren om het gevoel van angst - een naderend gevaar, treuren om - dit kon ons allen treffen - maar het trof nog net geen enkeling, treuren met zovelen - als eerbetoon aan hen... zij die uit de hemel vielen - treuren we om hen?
Wegvliegen als mensen en teruggeworpen worden door een idioot die op de verkeerde knop heeft gedrukt. Val je dan terug als engel? Of ben je dan een gevallen mensl?
Massarouw is een bijzonder fenomeen dat vermoedelijk terug te voeren valt op het steeds verder uiteenrafelen van oude sociale structuren ten faveure van nieuwe, extensieve en volatiele vervangers als een forum als het Peerd, facebook groepen en vrienden maar ook loszandkastelen als twitter en wederom facebook. Een degelijke, grootschalige klap, die al gauw 40.000 Nederlanders heel direct raakt gaat ons denkraam te boven en zoeken we iets groters. Dat kan (letterlijk en figuurlijk) een kerk zijn, een persoonlijke vorm van religie maar ook massaal uiting geven aan betrokkenheid. Ook al is het massa-hysterie, het geeft de rouwenden het gevoel niet alleen te zijn in hun verdriet. Dat zullen de meesten goed kunnen beredeneren maar gevoel overstijgt hier de Rede. Net zoals geloof niet te bewijzen valt anders dan door het concrete van geloof: Structuren.
ik vind het verschrikkelijk wat er gebeurd is, dat staat buiten kijf, maar ik voel het ook als een soort ramptoeristme, als ik dat vertoon zie....hoe zal een nabestaande dat ervaren, al die mensen die op hun leed afkomen? mensen die ze niet kennen...
ik helaas uit een eigen (eerdere) ervaring wel..., lang niet altijd is gedeelde smart halve smart. Publieke rouw ontneemt soms de de mogelijkheid tot het verwerken van het persoonlijk verdriet.
Goedemorgen.
BeantwoordenVerwijderenJa Appie, het doet je wat! Ook het eerbetoon aan deze mensen laat je even stilstaan bij het echte leven. Zo geniet je, en plotseling zit je in de rouw.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
VerwijderenGoedemorgen...
BeantwoordenVerwijderenwaarom rouwen - om de onzen - om de jouwen,
BeantwoordenVerwijderensmart en treurnis van nabij - daarom rouwen wij.
waarom treuren - om de hunnen en hun naasten,
we waren bij hen - noch nabij,
't is niet om hun - 't is om ons - om 'Wij'.
waarom rouwen wij als natie - gepaard met uiterlijk vertoon,
waarom rouwen hele wijken - dorpen - steden,
waarom zo'n bombarie - waarom niet 'gewoon'
waarom niet stil - in beslotenheid van huis en haard,
waarom respectloos - maar nieuwsgierig - met z'n allen,
om 't gevoel er bij te zijn - erbij te horen,
massaal de straat op gaan - om maar niets te moeten missen,
hand in hand - op Facebook als bewijs - getuige van 't getuige wezen,
wie zou dat nou willen missen - niemand - voor geen prijs?
rouw, smart en treurnis willen delen - welhaast als volksvermaak,
ik kan er niet aan wennen - steeds vaker - 't gebeurt gewoon te vaak,
geen ongeluk meer zonder stille tocht - zonder bloemenzee, waxinegeur,
wat bezielt ons toch - het willen uiten van 'ik treur',
treuren - niet om eigen naaste, niet om de naaste naast buur,
treuren - niet om 'de' maar juist 'het' onbekende - het gemiste avon(d)(t)uur,
treuren om het gevoel van angst - een naderend gevaar,
treuren om - dit kon ons allen treffen - maar het trof nog net geen enkeling,
treuren met zovelen - als eerbetoon aan hen...
zij die uit de hemel vielen - treuren we om hen?
zij die uit de hemel vielen - treuren we om hen? Ja SiKo, om dat het ons ook kan gebeuren! En zijn we dan bereid om die lange eenzame weg te maken?
BeantwoordenVerwijderenVerontwaardiging, afschuw, woede, zelfs medeleven...
Verwijderen't is iets anders dan treurnis, smart of rouw.
Wegvliegen als mensen en teruggeworpen worden door een idioot die op de verkeerde knop heeft gedrukt. Val je dan terug als engel? Of ben je dan een gevallen mensl?
BeantwoordenVerwijderenMassarouw is een bijzonder fenomeen dat vermoedelijk terug te voeren valt op het steeds verder uiteenrafelen van oude sociale structuren ten faveure van nieuwe, extensieve en volatiele vervangers als een forum als het Peerd, facebook groepen en vrienden maar ook loszandkastelen als twitter en wederom facebook. Een degelijke, grootschalige klap, die al gauw 40.000 Nederlanders heel direct raakt gaat ons denkraam te boven en zoeken we iets groters. Dat kan (letterlijk en figuurlijk) een kerk zijn, een persoonlijke vorm van religie maar ook massaal uiting geven aan betrokkenheid. Ook al is het massa-hysterie, het geeft de rouwenden het gevoel niet alleen te zijn in hun verdriet. Dat zullen de meesten goed kunnen beredeneren maar gevoel overstijgt hier de Rede. Net zoals geloof niet te bewijzen valt anders dan door het concrete van geloof: Structuren.
goedenmiddag....
BeantwoordenVerwijderenik voel het net als siko....
ik vind het verschrikkelijk wat er gebeurd is, dat staat buiten kijf, maar ik voel het ook als een soort ramptoeristme, als ik dat vertoon zie....hoe zal een nabestaande dat ervaren, al die mensen die op hun leed afkomen? mensen die ze niet kennen...
ik weet niet of IK dat zou waarderen....
Inderdaad Bloem, GELUKKIG weet je dat niet!
Verwijderenik helaas uit een eigen (eerdere) ervaring wel...,
Verwijderenlang niet altijd is gedeelde smart halve smart.
Publieke rouw ontneemt soms de de mogelijkheid tot het verwerken van het persoonlijk verdriet.
Zoals ik had geschreven krijg ik bijna wel gelijk:
BeantwoordenVerwijderenDe vijf stappen naar een militaire missie in Oekraïne